پرینت سه بعدی قاب های سفارشی و منحصربفرد برای گوشی های تلفن و تبلت ها

اگر به دنبال یک تجارت متفاوت و منحصربفرد و پرسود هستید، ما یک ایده خیلی خوب برای شما داریم :

پرینت سه بعدی قاب گوشی و تلفن همراه و تبلت: 

برای گوشی های تلفن و تبلت ها یک قاب منحصربفرد با شکل و رنگ منحصر بفرد با پرینتر سه بعدی بسازید. اگر شما در نزدیکی یک بازار موبایل یک جای کوچکی برای خودتان دست و پا کنید، میتوانید یک کسب و کار جدید و پرسود راه اندازی کنید. 

این کسب و کار سرمایه گذاری زیادی نمیخواهد . . . شما حتی می توانید برای گوشی GLX  که قاب های آن کم هستند و اکثرا زیبا نیستند قاب بسازید.

 

شما میتوانید نام مشتریان خود را بصورت کاملا” اختصاصی بر روی گوشی های آنها چاپ کنید .

یا طرح های ابتکاری جدیدی طراحی و ایجاد کنید :

شما باید با کلسیونی از طرح های جدید و ابتکاری، مشتریان خود را غافلگیر کنید . . .

شما می توانید از شرکت های پرینتر سه بعدی در ایران برای این کار کمک بگیرید.

این قلم چاپ سه بعدی، ذهن شما را تحت تأثیر قرار می دهد

اغلب ما نام چاپگرهای سه بعدی را شنیده ایم که بسیار شبیه به یک چاپگر جوهر افشان عمل می کنند. اول باید برای آن برنامه ریزی کنید و به آن بگویید دقیقاً می خواهید از چه چیزی پرینت بگیرید( بسیاری از آن ها طراحی هایی از پیش برنامه ریزی شده دارند). بعد از این که انتخاب خود را انجام دادید، شروع به کار می کنند.

چاپ سه بعدی با توجه به سودمندی و انعطاف پذیری آن در حال تبدیل به یک صنعت پر رونق شده و بسیاری از شرکت ها به دنبال مزایای این فن آوری جدید  محصولات سفارشی پرکاربردی را تولید می کنند.

اگر به دنبال یک چاپگر سه بعدی با هزینه ای حدودا برابر یک کامپیوتر جدید ولی با سایز کوچکتر هستید. قلم سه بعدی بهترین انتخاب است. قلم سه بعدی اولین بار به لطف «۳Doodler» و همکاریش با شرکت «Kickstarter campaign»  قدم به عرصه ظهور نهاد.

ممکن است تصور کنید طراحان «۳Doodler» درآمد بسیار زیادی از این طرح کسب می کنند، درست فکر کرده اید چرا که همین موضوع موجب محبوبیت قلم های سه بعدی شده است. برخی افراد از آن ها برای انجام نقاشی های ساده، مانند ایجاد مکعب بسیار استفاده می کنند. در حالیکه دیگر افراد با آن ها کارهای پیچیده ی هنری انجام می دهند. شرکت «SHIGO» از این نوع خلاقیت برای سطحی پیچیده تر که در تولید لباس های بسیار زیبای سه بعدی موثر می باشد to create a beautiful partially 3D printed dressاستفاده کرده است(تصویر بالا).

برای انجام این شاهکار شگفت انگیز، آن ها برای اولین بار یک طرح واقعی برای پارچه ی لباسی ایجاد کردند. سپس، هنرمندان به دنبال این طرح از یک «۳Doodler» استفاده کرده و توانستند بطور مؤثری یک قالب دوبعدی را خلق کنند.

نحوه ی کار یک قلم سه بعدی، در واقع شبیه به یک دستگاه چسب تفنگی است؛ یعنی با یک کارتریج پلاستیکی پر می شود و با ذوب شدن اجازه می دهد مایع ذوب شده را به هر شکلی که می خواهید درآورید. یعنی از یک مهار کننده ی دستی استفاده می کند تا مطمئن شود پلاستیک ذوب شده به صورت یک جا ریخته نشده و همزمان با دست کنترل می شود. به همین دلیل است که «SHIGO» به کمک هنرمندان و طراحان واقعی به چاپ دقیقی از لباس سه بعدی دست یافته اند.

اهمیت قلم سه بعدی چیست

به نظر اهمیت آن نشان دهنده ی گرایش مردم به این محصول است. در آینده، شاید همه ی ما قلم سه بعدی و چاپگری برای خودمان داشته باشیم. ممکن است یک روز صبح مانند «SHIGO»، تصمیم بگیریم یک پیراهن، یک جفت کفش و یا حتی تلفن هایمان را خودمان طراحی کنیم.

در واقع تلاش های «SHIGO»، مشخص می کند که ممکن است با توجه به خلاقیت های کاربران، مد فعلی از بین رفته و ما هر روز شاهد یک مد جدید و زودگذر بر اساس سلیقه های شخصی باشیم. در این حالت، اگر شما به کار هنری تمایل داشته باشید، بسیار راحت می توانید برخی از لباسهایی را که می پوشید خودتان شخصا طراحی کنید. شاید آن ها کامل نباشند، اما منحصر به فرد خواهند بود و جذابیت خود را دارند.

حتی اگر تصویر بسیار بزرگی مد نظر داشته باشیم، به طور کلی می توانیم بگوییم که قلم سه بعدی و چاپ سه بعدی امکانات و کیفیت بالایی برای چاپ به ما میدهد.

چرا به لباس و محصولات کوچک بسنده کنیم؟ شاید این ابزارها یک روز ماشین های چاپ، هواپیما ها، تلویزیون و دیگر وسایلمان را چاپ کنند.

چیزی که از همه مهم تر می باشد اینست که راهی برای استفاده از چاپ سه بعدی در مقیاس بسیار بزرگتر کشف کنیم. در آن زمان، این فن آوری بسیار مؤثر تر از امروز خواهد بود. بدون شک مزایای یک چاپگر سه بعدی که اتومبیل ها را چاپ می کند بسیار زیاد خواهد بود. این چاپگر نه تنها زمان تولید را کاهش می دهد، بلکه به دلیل داشتن قطعات متحرک بسیار کمتر، برخی از مشکلات تولید را رفع می کند.

اکنون از افراد «SHIGO» قدردانی کرده و از آن ها برای انجام مراحل اولیه در ساخت یک آینده ی جذاب در صنعت چاپ سه بعدی تشکر می کنیم.

پرینت سه بعدی نقاشی کودکان

 پرینت سه بعدی نقاشی کودکان به عروسک ها و اسباب بازیهای واقعی

تبدیل نقاشی کودکان به عروسک ها و اسباب بازیهای

واقعی در همه جای دنیا و البته ایران انجام می شود

 

اما آنچه که تازگی دارد تبدیل این نقاشی ها به عروسک

و اسباب بازی با استفاده از پرینترهای سه بعدی است

این یک بازار جذاب برای ر اه اندازی یک کسب و کار تازه در همه جای دنیاست

فراموش نکنید که بازار مربوط به بچه ها همواره یکی از بزرگترین بازارهاست

برگزاری مسابقه بهترین چاپ سه‌بعدی خانه‌های مریخ توسط ناسا

برگزاری مسابقه بهترین چاپ سه‌بعدی خانه‌های مریخ توسط ناسا

 ناسا مسابقه طراحی بهترین چاپ سه‌بعدی برای خانه‌های مریخ را برگزار کرد.

 

به گزارش خبرآنلاین، آژانس فضایی آمریکا با تعریف استراتژی جدیدی برای حضور در سیاره سرخ، 5 برنده را از چالش موسوم به
  3D-Printed Habitat Challenge انتخاب کرد تا بتواند بهترین خانه برای فضانوردان در مریخ را از طریق آن بسازد.

18 تیم برای طراحی مدل مجازی از خانه‌های سه‌بعدی در مریخ در مرحله اول برگزیده‌شده و کار خود را ارائه دادند.

این تیم ها با استفاده از موادبازیافت شده از سنگ‌های مریخی تشویق به ساخت شده (درواقع از آن‌ها خواسته‌شده تا با سنگ‌های مریخ خانه سه‌بعدی ساخته شود) و به هر برنده 20 هزار دلار جایزه داده شد.

ایده اصلی این است که یک ربات مجهز به چاپ سه‌بعدی به مریخ اعزام‌شده و سپس بتواند خانه  تعریف‌شده را قبل از حضور فضانوردان ساخته و آماده کند.

یک باغ غذا و اکسیژن، و خانه‌هایی با سقف‌های خمیده بخشی از این پروژه است که در مسابقه برندگان آن مشخص شدند.

«مونسی رومن» مدیر پروژه چالش ساخت خانه سه‌بعدی در مریخ عنوان کرد بهترین زمان برای استقرار چنین خانه‌هایی در سیاره سرخ 2030 است.

فاز بعدی ساخت رباتی است که بتواند خانه‌های برگزیده‌شده در چالش را به‌صورت واقعی روی زمین بسازد و بعداً این ربات قادر باشد تا در مریخ چنین کار مشابهی را نیز انجام دهد.

برنده نهایی 2 میلیون دلار جایزه خواهد گرفت.

 

پرینت سه بعدی ربات فوتبالیست ایرانی

ربات پرینت سه بعدی شده به روش SLS، از طرف تیم دانشگاه صنعتی امیرکبیر در بیست و سومین دوره مسابقات جهانی رباتیک فیرا۲۰۱۸ در کشور تایوان حضور یافت. بدنه ی این ربات با استفاده از پرینتر سه بعدی SLS در شرکت آیدیزاین تولید شده است.

به گفته مهندسان شرکت پرینت سه بعدی آیدیزاین، بدنه این ربات به دلیل پیچیدگی هندسی زیاد و و نیاز به استحکام عملکردی با استفاده از روش پرینت سه بعدی SLS و از جنس پلی آمید (Polyamide) تولید شده است. تولید با استفاده از روش SLS باعث می شود که این ربات به صورت عملکری قابل استفاده باشد و فقط یک مدل نمایشی نیست. مثلا اگر این ربات در مسابقه به توپ ضربه بزند، استحکام لازم را داراست و پایش خرد نمی شود، این قابلیت بر آمده از استحکام مکانیکی بالای قطعات SLS است که تا ۴۸ مگاپاسکال استحکام دارند.

تولید بدنه این ربات یک نمونه از مزایای روش پرینت سه بعدی است که در حدود ۱۰ روز کاری و بدون نیاز به صرف هزینه های سنگین قالب به تولید یک بدنه ربات با استفاده نهایی دست پیدا کرده ایم. مزیت دیگر روش SLS برای اجرای این پروژه این بوده است که با قابلیت پولیش قطعات، قطعات دارای صافی سطح قابل قبول شده اند و در ظاهر ربات را بسیار زیبا کرده است.

به گزارش ایسنا، دکتر سروش صادق‌نژاد، رئیس کمیته ملی رباتیک جمهوری اسلامی ایران “فیرا” در این باره گفت: مسابقات جهانی رباتیک فیرا، امسال برای بیست و سومین سال متوالی به همت فدارسیون جهانی رباتیک فیرا در شهر “تایوچونگ” کشور تایوان در حال برگزاری است.

عضو هیات رئیسه فدراسیون جهانی رباتیک فیرا هدف این مسابقات را اشاعه دانش رباتیک و هوش مصنوعی در بین نسل جوان و تربیت نیرویی متخصص در جهت تقویت خلاقیت و نوآوری دانش‌آموزان و دانشجویان و همچنین توسعه این دانش در کشورهای مختلف دانست و یادآور شد: امسال در کنار برگزاری مسابقات مدرسه رباتیک بین‌المللی فیرا، برای دومین سال متوالی در روزهای پیش از مسابقات تیم‌های شرکت‌کننده در یک برنامه بین‌المللی هماهنگ به آموختن آخرین دستاوردهای روز دنیا پرداختند.

با توجه به اهمیت مسابقات رباتیک و همچنین پیشرفت علم و تکنولوژی ، تولید بدنه ی ربات با پرینت سه بعدی و حضور آن در مسابقات جهانی رباتیک فیرا ۲۰۱۸ از طرف ایران می تواند بسیار امیدبخش و حائز اهمیت باشد. شرکت آیدیزاین با تولید در ارائه خدمات پرینت سه بعدی صنعتی با روش SLS از تولید بدنه این ربات خرسند است و از تیم های دانش آموزی دیگر که به دنبال ساده ترین مسیر برای تولید بدنه زیبا برای ربات خود هستند، دعوت میکند تا برای تولید ربات های خود از فناوری پرینت سه بعدی بهره بگیرند.

قسمت های پرینت سه بعدی شده ربات مورد نظر شامل تنه، سر، پا و دست ربات می باشد. قطعات پرینت شده با پرینتر سه بعدی SLS از استحکام بالایی برخوردار هستند و به گرما نیز مقاومند. همچنین با استفاده از تکنولوژیِ پرینت سه بعدی می توان هر شکل دلخواهی را طراحی و پرینت گرفت؛ خصوصا اشکال پیچیده هندسی.

ترمیم آسیب نخاعی با پرینت سه بعدی

ایران آنلاین /صدمات نخاعی به گونه‌ای هستند که در صورت آسیب دیدن هر قسمت از نخاع، همه سیستم آن را مختل می‌کنند.

پژوهشگران "دانشگاه مینه‌سوتا" (UMN) آمریکا، ابزاری طراحی کرده‌اند که می‌تواند قسمت‌های جداشده را دوباره به یکدیگر متصل کند. این ابزار، یک رسانای سیلیکونی سه‌بعدی پوشیده از سلول‌های بنیادی عصبی است که در محل آسیب‌دیده کار گذاشته می‌شود و اتصالات جدیدی را میان عصب‌های باقیمانده برقرار می‌کند؛ در نتیجه، بیمار می‌تواند دوباره کنترل حرکت خود را به دست آورد.

اتصال دوباره نخاع آسیب دیده، کار دشواری است اما پژوهشگران در حال حاضر، درمان‌های بسیاری را بررسی می‌کنند. ممکن است درمان ژنتیکی، بتواند به باز کردن بافت زخم و تولید دوباره سلول‌های عصبی کمک کند. در درمان های دیگر، محل آسیب دیده، به طور کامل کنار گذاشته می‌شود و فرستادن پیام‌ها از مغز با کمک رایانه یا ارسال بی‌سیم سیگنال‌ها به ابزاری که در قسمت پایین‌تر مغز کار گذاشته شده، صورت می‌گیرد.

 

درمان جدید پژوهشگران دانشگاه مینه‌سوتا، ترکیبی از هر دو روش مذکور است. آنها کار خود را با جمع‌آوری "سلول‌های بنیادی پلوروپتوژن"(pluripotent stem cells) آغاز کردند. سلول‌های بنیادی پلوروپتوژن، نوعی از سلول‌های بنیادی هستند که از سلول‌های بنیادی بزرگسالان از جمله سلول‌های پوست و خون به دست می‌آیند. پژوهشگران پس از مهندسی زیستی این سلول‌ها، توانستند با روش چاپ سه‌بعدی، ابزاری از جنس لایه‌های قابل تغییر سیلیکون و سلول‌های بنیادی عصبی ابداع کنند.

سپس، این ابزار در محل آسیب نخاعی کار گذاشته شد و رسانای سیلیکونی، سلول‌های بنیادی را تا زمانی که قادر به تولید عصب‌های جدید شوند، پرورش داد و سلول‌های آسیب ندیده را به هر دو قسمت جراحت، متصل کرد.

اگرچه این ابزار، هنوز روی بیماران یا حتی حیوانات آزمایش نشده اما بررسی‌های آزمایشگاهی نشان داده‌اند که عصب‌ها در سراسر کانال‌های رسانای سیلیکونی رشد می‌کنند و فعال هستند. پژوهشگران باور دارند این روش درمانی می‌تواند به بیماران کمک کند تا علاوه بر دوباره راه رفتن، دیگر توانایی‌های مهم خود را نیز به دست آورند.

پرینت سه بعدی در علم پزشکی

شرکت تحقیقاتی Allied Market ایالات متحده بازار پرینت های سه بعدی پزشکی را تا سال ۲۰۲۰ به میزان ۲٫۳ میلیارد دلار برآورد کرده است. رشد کلی پرینت سه بعدی می تواند به واسطه امکان سفارشی سازی توسط این روش توضیح داده شود. در این جا برخی از عمده ترین تأثیرات تکنولوژی پرینت سه بعدی در علم پزشکی بررسی شده است. این تکنولوژی می تواند در ساخت پروتزها و ایمپلنت ها، ساخت مدل های آناتومی برای محدود کردن خطرات عمل های جراحی، تولید دستگاه های پزشکی، ساخت دارو و … استفاده شود.

پرینت سه بعدی در علم پزشکی می تواند در موارد زیر کاربرد داشته باشد:

1. چاپ سه بعدی برای طراحی ایمپلنت و پروتز
2. چاپ سه بعدی در شبیه سازی جراحی
3. چاپ سه بعدی زیستی برای ایجاد بافت ها و اندام ها
4. چاپ سه بعدی دارو
   
   
   

5 نکته ای که درباره اسلحه پرینت سه بعدی باید بدانید:

1.      هیچ نظارت پس زمینه ای در پرینت سه بعدی اسلحه ها وجود ندارد.

2.      پرینت سه بعدی اسلحه از نظر فنی در ایالات متحده غیر قانونی است.

3.      پرینت سه بعدی اسلحه ها غیرقابل کشف هستند که منتقدان می گویند این موضوع مشکل زا است.

4.      حامیان ادعا می کنند که پرینت سه بعدی اسلحه موضوع اصلاحیه اول و دوم حقوق قانونی است.

5.      پرینت سه بعدی اسلحه ناکارآمد و پر هزینه است - اما این موضوع می تواند به زودی تغییر کند.

پرینت سه بعدی و افزایش زمان نگهداری شارژ باتری گوشی

مهندسان دانشگاه کارنگی ملون یک روش جدید پرینتر سه بعدی الکترودهای باتری را توسعه دادند که یک ساختار با تخلخل کنترل شده را ایجاد می کند. روش پرینت سه بعدی آنها می تواند به میزان قابل توجهی ظرفیت و سرعت تخلیه شارژ باتری های لیتیوم یونی را بهبود بخشد.

اگر الکترودهای باتری های لیتیوم یونی دارای منافذ و کانال باشند، می توان ظرفیت باتری را به شدت بهبود بخشید. تا به حال هندسه interdigitated  بهترین هندسه داخلی بوده است که الکترودهای متخلخل را از طریق آن و ساخت افزایشی تولید می کرده اند. این روش اجازه می دهد لیتیوم به صورت کارامد در زمان شارژ و تخلیه در باتری انتقال یابد. اما این تکنیک بهینه نیست.

افزایش زمان نگهداری شارژ باتری گوشی با استفاده از پرینت سه بعدی

Rahul Panat، استاد مهندسی مکانیک در دانشگاه کارنگی ملون و یک تیم از محققان دانشگاه کارنگی ملون در همکاری با دانشگاه علم و صنعت میزوری، روش جدیدی برای ساخت الکترودهای باتری با استفاده از پرینت سه بعدی aerosol jet توسعه دادند. نتایج این تحقیقات در مجله Additive Manufacturing منتشر شده است.

پرینت سه بعدی الکترودهای باتری

پانات گفت: “در مورد باتری های لیتیوم یونی، الکترودهایی با معماری متخلخل می توانند منجر به تولید ظرفیت های بالاتری شوند. دلیل این موضوع این است که چنین ساختاری اجازه می دهد که لیتیوم از طریق حجم الکترود نفوذ کرده و منجر به استفاده بالا از الکترود و در نتیجه افزایش ظرفیت ذخیره سازی انرژی شود.”

در باتری های معمولی ۳۰ تا ۵۰ درصد حجم کل الکترود استفاده نمی شود. پانات توضیح داد: “روش ما که در آن با استفاده از پرینت سه بعدی یک ساختار الکترود میکرولیتیک ایجاد می کنیم که به راحتی انتقال لیتیوم را از طریق کل الکترود انجام می دهد، این مسئله را برطرف کرده و میزان شارژ باتری را افزایش می دهد.”

ساختار میکرولیتیک (Ag) که به عنوان الکترود باتری های لیتیوم یونی استفاده شده بودند نشان می دهد که عملکرد باتری در چندین روش بهبود می یابد، مانند افزایش چهار برابر ظرفیت ویژه و افزایش دو برابر ظرفیت واقعی در مقایسه با یک قطعه الکترود جامد (Ag). همچنین در این روش الکترودها پس از ۴۰ چرخه الکتروشیمیایی شبکه سه بعدی پیچیده خود را حفظ کردند.

تا به حال، تولید باتری های پرینت سه بعدی شده محدود به چاپ مبتنی بر تزریق بود که در آن مواد از داخل نازل تزریق شده و ساختار باتری را تشکیل می دادند.

پرینت سه بعدی در چرخه تولید

محققان دانشگاه کارنگی ملون  روش پرینت سه بعدی منحصر بفرد خود را برای ساختن معماری میکرولاتیک متخلخل با استفاده از قابلیت های موجود در سیستم پرینت سه بعدی Aerosol Jet  توسعه دادند. با استفاده از این روش، محققان قادر به پرینت سه بعدی الکترود باتری به وسیله اتصال سریع قطرات مستقل به ساختارهای سه بعدی هستند. امکان ایجاد این ساختارهای پیچیده با استفاده از روش های تزریقی معمول وجود ندارد.

پانات گفت: “از آنجا که این قطرات از یکدیگر جدا هستند، می توانیم این هندسه های پیچیده جدید ایجاد کنیم. اگر این تنها یک جریان مستقل مواد بود، با استفاده از پرینت سه بعدی تزریقی ما قادر به ساخت آنها نبودیم. من فکر نمی کنم که تا کنون کسی از پرینت سه بعدی برای ایجاد چنین ساختارهای پیچیده ای استفاده کرده باشد. ”

این روش پرینت سه بعدی برای لوازم الکترونیکی مصرفی، صنعت لوازم  پزشکی و همچنین کاربردهای هوا فضا بسیار مهم خواهد بود. محققان تخمین زده اند که این فناوری تا ۲-۳ سال آینده برای استفاده در برنامه های کاربردی صنعتی آماده خواهد شد.

منبع:

http://www.3ders.org/

تاریخچه پرینت سه بعدی

در سال ۱۹۸۰ یک وکیل ژاپنی به نام هیدئو کداما (Hideo Kodama) اقدام به ثبت اختراع دستگاهی می‌کند که می‌تواند اشیاء سه بعدی بسازد. مسئولین به او یک سال فرصت می‌دهند که نمونه کاربردی دستگاه را ارائه کند. او در مدت مقرر موفق به ساخت دستگاه نمی‌شود و ثبت اختراع او به حالت تعلیق در می‌آید.

چهار سال بعد گروهی در فرانسه در تلاش برای ثبت اختراع اولین دستگاه پرینتر سه بعدی، با شکست مواجه می‌شوند چرا که از نظر مسئولین مربوطه این تکنولوژی به هیچ وجه صرفه اقتصادی ندارد و آینده روشنی در کسب و کار برای آن قابل مشاهده نیست. این حق اختراع هم ثبت نمی‌شود تا در آینده مهندس جوانی در آمریکا این اختراع را به نام خود کند.

چاک هال (Chuck Hull)، مهندسی است که در شرکتی کار می‌کند که روکش‌های فوتوپلیمر برای میز و صندلی تولید می‌کند. فوتوپلیمرها نوع خاصی از پلیمرها هستند که با تابش نور فرابنفش به حالت جامد در می‌آیند. چاک هال با خودش فکر می‌کند که اگر به جای پوشش دادن، لایه‌های متعددی با نور سفت شوند، و این کار تکرار شود، می‌توان به یک حجم سه بعدی رسید. او این ایده را با مدیران شرکت در میان می‌گذارد و آن‌ها تصمیم می‌گیرند که کارگاهی مجهز را در اختیار او بگذارند تا ایده خود را اجرایی کند.

پس از سعی و خطاهای بسیار، سرانجام او موفق به ساخت اولین دستگاه پرینتر سه بعدی می‌شود که با تکنولوژی استریولیتوگرافی یاStereolithography یا همان SLA کار می‌کند. فرمت STL هم از ابداعات اوست. اولین قطعه‌ای که با این دستگاه تولید شد، هنوز موجود است. یک فنجان شستشوی چشم.

چاک هال شرکت خودش را با نام DTM Inc. ثبت می‌کند و شروع به ابداع روش‌های دیگر پرینت سه بعدی مانند SLS می‌کند. در نهایت این شرکت توسط شرکت ۳D Systems خریداری می‌شود.

آنچه خواندید گزارشی کوتاه از پیدایش فناوری پرینت سه بعدی بود. فناوری که به لطف رسانه‌ها امروز اسمش را همه جا می‌شنویم. شاید برای شما سوالی به وجود آمده باشد. اگر این فناوری حدود ۳ دهه پیش شکل گرفته پس چرا به تازگی رسانه‌ای شده و همه از آن صحبت می‌کنند؟

خوب راستش را بخواهید به هیچ وجه نیست. از اواخر دهه ۸۰ میلادی که اولین دستگاه پرینت سه بعدی به بازار عرضه شد، شرکت‌های زیادی به وجود آمدند که در این زمینه کار کردند و تکنولوژی‌های جدید پرینت سه بعدی را به بازار معرفی کردند. در همان زمان هم رسانه‌ها بیکار ننشسته بودند و مثل امروز، البته با کمی رویاپردازی بیشتر درباره آن صحبت می‌کردند.

اما در دهه اول شکل گیری صنعت پرینت سه بعدی، این شرکت‌های بزرگ بودند که به آن توجه کردند و سعی کردند که از این تکنولوژی در فرآیندهای خود بهره ببرند. همانطور که می‌دانید یکی از نام‌های پرینت سه بعدی، نمونه سازی سریع یا Rapid Prototyping است. این نام همان نامی است که صنایع مختلف، این تکنولوژی را با آن شناختند. استفاده‌های اولیه پرینت سه بعدی برای نمونه سازی سریع بود. دیگر نیازی به ساختن نمونه‌ها با دست و دستگاه‌های غیر دقیق نبود و مواد اضافی کمتری هم در این پروسه ایجاد می‌شد. پس طراحان به آن علاقه‌مند شدند و به استفاده از آن روی آوردند.

در اواسط دهه ۹۰ هم شرکت Stratasys اولین پرینتر با تکنولوژی FDM که مخفف Fused Deposition Modeling می‌باشد را روانه بازار کرد و به صحنه رقابت در این صنعت وارد شد.

اما هرچقدر هم شرکت‌های مختلف و طراحان و رسانه‌ها از این تکنولوژی می‌گفتند باز هم یک جای کار می‌لنگید. قیمت بسیار بالای دستگاه‌های پرینت سه بعدی که در انحصار چند شرکت خاص قرار داشت این دستگاه را تنها به یک گزینه گرانقیمت و دور از دسترس تبدیل کرده بود و افراد عادی به سختی می‌توانستند تصور کنند که پرینترهای سه بعدی دقیقا چگونه کار می‌کنند. از طرف دیگر خطاهای این دستگاه‌ها در مدل‌های پیچیده که به نقص در آن‌ها می‌انجامید، آینده این تکنولوژی را با ابهام مواجه کرده بود.

همگانی شدن پرینترهای سه بعدی

در واقع از اواخر دهه ۸۰ تا سال ۲۰۰۰ مردم داشتند تنها اسم این تکنولوژی را می‌شنیدند و کم کم می‌فهمیدند که نحوه کار آن چیست.

از اوایل قرن ۲۱ اخبار جذاب دنیای سه بعدی همه را هیجان‌زده کرد. اولین عضو زنده بدن انسان پرینت شد. اخبار عجیبی که مثل فیلم‌های علمی تخیلی بود.

اما اتفاق مهم دیگری در راه بود که این صنعت را دگرگون می‌کرد. در سال ۲۰۰۵ یک پروفسور مهندسی مکانیک در انگلیس، دکتر آدریان بویر (Adrian Bowyer) پروژه‌ای تعریف کرد که پرینترهای سه بعدی را به روی میزهای کارگاه‌های کوچک و خانه‌ها می‌آورد. چالش، طراحی دستگاهی بود که بتواند خودش و یا حداقل قسمت عمده‌ای از بخش‌های خودش را تولید کند. پروژه‌ای که The Republican Rapid-Orototyper Project نام گرفت و ما امروز آن را با نام کوتاه شده RepRap می‌شناسیم.

این پروژه تبدیل به جنبشی شد که هزاران نفر از سراسر دنیا در آن مشارکت کردند و پرینت سه بعدی را به یک تکنولوژی متن باز تبدیل کردند. نتیجه این جنبش این شد که در سال ۲۰۰۸ اولین دستگاه رپرپ ساخته شد. از همین زمان بود که توجه رسانه‌ها بیش از پیش به این تکنولوژی جلب شد و از پتانسیل‌های بزرگ آن سخن به میان آمد.

شکل گیری پلتفرم‌های حمایت جمعی یا کراودفاندینگ مثل کیک استارتر باعث شد که پروژه‌های توسعه پرینترهای سه بعدی شخصی به راحتی حمایت شوند و در سال‌های بعد دستگاه‌های زیادی روانه بازار عمومی شدند.

معروف‌ترین پروژه‌ای که در این مدت شکل گرفت MakerBot بود که کیت‌های آماده برای مشتریان ارسال می‌کرد و افراد می‌توانستند خودشان یک پرینتر سه بعدی را سرهم بندی کنند. این گروه بعدها توسط شرکت Stratasys خریداری شد.

در واقع با نگاهی به تاریخچه پرینت سه بعدی می‌بینیم که از اواخر دهه ۹۰ نام این تکنولوژی همه جا شنیده می‌شد. اما چند فاکتور مهم بود که اهمیت آن را بسیار بالا برد و به جایگاه امروز آن رساند :

• کاهش شدید قیمت دستگاه‌های پرینت سه بعدی
• افزایش دقت این دستگاه‌ها
• متن باز شدن بخشی از این تکنولوژی
• شکل گیری پلتفرم‌های مختلف برای به اشتراک گذاری مدل‌های طراحی‌شده و پرینترها با دیگران
• عرضه نرم‌افزارهای طراحی سه بعدی با کاربری آسان
• شکل گیری جنبش خلاق که به ارتباط مهندسین و طراحان و علاقه‌مندان به این تکنولوژی‌ها امکان برقراری ارتباط و خلق پروژه‌های جدید می‌داد

 

امروز کجا هستیم؟

یکی از بهترین ابزارها برای بررسی وضعیت تکنولوژی‌های مختلف، نمودار گارتنر برای روند تکنولوژی‌هاست که به gartner’s hype cycle معروف است و در زیر آن را می‌بینید.

 

 

به طور خلاصه، ابتدا یک تکنولوژی توجه رسانه‌ها را به خود جلب می‌کند. نمونه کاربردی از آن وجود ندارد یا در دسترس عموم نیست اما تصویری که از آن به وجود می‌آید انتظارات را به شدت بالا می‌برد. کم کم تکنولوژی وارد بازار می‌شود و این تقریبا مساوی است با حداکثر انتظارات از آن. افراد و سازمان‌های کمی به استفاده از آن روی می‌آورند اما خیلی‌ها با احتیاط با آن برخورد می‌کنند. به مرور زمان افراد می‌فهمند که این تکنولوژی محدودیت‌هایی هم دارد و همه چیز آنطور که فکر می‌کردند نبود و سطح انتظارات و سر و صدای رسانه‌ها با شیب زیادی کاهش پیدا می‌کند. پس از آن گروه‌هایی که دید بلند مدت دارند و به رسانه‌ها توجهی ندارند به توسعه این تکنولوژی ادامه می‌دهند و با شیب ملایمی آن را گسترش می‌دهند که مصادف می‌شود با استفاده دیگر افراد که اکثرا در برخورد با تکنولوژی‌های جدید محافظه‌کار هستند.

به احتمال زیاد تکنولوژی پرینت سه بعدی جایی روی سراشیبی نمودار قرار دارد. ما اوج این تکنولوژی را تجربه کرده‌ایم و حالا داریم با محدودیت‌ها و واقعیت‌های این تکنولوژی آشنا می‌شویم. اما این تکنولوژی جایی نمی‌رود. در واقع تازه داستان شروع شده و گروه‌های جدی‌تر بر روی آن کار خواهند کرد و با شیبی ملایم آن را توسعه خواهند داد. تکنولوژی که امروز به افراد زیادی فرصت خلق چیزهایی را داده که تا چند سال پیش تصورش هم مشکل بود.

منبع: http://dimanseh.com/